- Kategoria: Lekcje konstrukcji odzieży
- Opublikowano: 05 styczeń 2009
Mówiłam Wam już o tym, co powinien wiedzieć każdy projektant w poprzednim artykule. Oczywiście wypisałam tam sprawy ważne z mojego punktu widzenia. Nie napisałam jednak o najważniejszej umiejętności, jaką będziemy nabywać właśnie w tym dziale. Liczyłam na to, że ktoś się oburzy na brak wzmianki o tak istotniej rzeczy a tu nic. Zero krzyków, ani jednego komentarza z prośbą o sprostowanie artykułu i dopisanie choć kilku słów o tym, że jest jeszcze coś, czym ludzie tworzący nowe kolekcje zajmować się powinni. Przejdę teraz do sedna sprawy sama, licząc na to, że zaskoczę Was tym, o czym będzie ta seria. Zaskoczę pozytywnie.
Nie będę przedłużać już więcej mojego rozciągniętego już wstępu. W tym dziale będziemy poznawać tajniki konstrukcji odzieży damskiej. W dzisiejszym artykule omówię niezbędne przybory, w jakie należy się uzbroić. Będzie też trochę teorii niezbędnej do następnej lekcji, z którą należy się zapoznać i oswoić. Ważne jest dla mnie to, abyście przeczytali teoretyczną część, aby za tydzień konstrukcja formy na spódnicę poszła nam gładko i przyjemnie.
Przybory są podstawą. Bez nich nie będziemy w stanie niczego sensownie narysować. Będziemy ich potrzebowali dość sporo, ale część z nich znajdziesz zapewne w domu. Oto nasza lista niezbędników kreślarskich:
- Linijka długości 100 cm
- Linijka długości 60 cm
Ekierka, na początek pewnie wystarczy taka zwykła, którą posiadasz w domu, jeśli jednak zaopatrzysz się taką jak na zdjęciu obok, nie rozstaniesz się z nią nigdy.- Cyrkiel. Ważne, aby jego ramiona mogły zakreślać okrąg o promieniu 32 cm.
- Ołówek i dobra gumka do mazania
- Kolorowe cienkopisy
- Kolorowe zakreślacze
- Miara krawiecka
- Duże arkusze papieru, może być np. szary papier dostępny we wszystkich sklepach papierniczych. Jeśli zechcesz związać się na dłużej z naszymi lekcjami, warto kupić sobie papier w rolce o szerokości np. 60 cm, używany do rysowania na ploterze.
- Kalka, może być niebieska lub czarna.
- Arkusze przeźroczystego papieru, również dostępne w sklepach papierniczych.
- Krzywiki krawieckie. Profesjonalne krzywiki krawieckie są dość drogie, moim studentom zawsze polecam zakup krzywików wykonanych z pleksi. Są przeźroczyste, przez co wygodniej się ich używa. Jeśli będziecie mieli problem z ich znalezieniem, proszę o info na e-mail, służę pomocą w ich zakupie.
- Nożyce do papieru
Na początku naszych rozważań przytłoczę Cię drogi Czytelniku ogromem oznaczeń, wzorów, ważnych drobnostek do zapamiętania szeregiem wskazówek i nieskończonym ciągiem definicji których istotność będzie rosła w geometrycznym tempie. Jednak aby nie zniechęcić Cię do naszego przedsięwzięcia już teraz zaznaczam, że w żadnym wypadku nie należy uczyć się tego na pamięć. Proszę przyjrzyj im się jedynie, zapoznaj i oswój wzrok z ich wyglądem. W dalszej części wielokrotnie i do znudzenia będę Ci o nich przypominała aż do momentu gdy zauważysz, że żadne z nich nie jest dla Ciebie zagadką.
- Jaka długość nas interesuje?
- Czy ma być szeroka czy obcisła?
- Z jakiego materiału będzie wykonana?
W tabeli pojawiły się dwa nowe pojęcia:
- Dodatek konstrukcyjny poszerza nam naszą spódnicę o jego dwukrotną wartość. Oczywiście wartość przypisana temu dodatkowi w tabeli nie jest stała, musimy sami ją dobrać biorąc pod uwagę jak szeroką chcemy mieć spódnicę. Ustalając tą wielkość bierzemy też pod uwagę materiał z którego uszyty zostanie nasz wyrób odzieżowy, przykładowo dla materiału z małym dodatkiem włókien elastycznych dodatek ten będzie równy zero, dla tkanin bardzo rozciągliwych przyjmie on wartości ujemne.
- Dodatek korygujący poszerza nam naszą siatkę konstrukcyjną o odcinek, który zostanie „usunięty” przy modelowaniu spódnicy.
Spójrz jeszcze raz na powyższy rysunek, nie jest on skomplikowany, kilka odcinków których przecięcia oznaczone zostały literkami. Dla ułatwienia nie dodałam mnóstwa oznczeń. Literka T oznacza, iż punktu leży na linii talii, literka B odsyła nas do linii bioder, literka D wzięta została od Długości spódnicy.
Każda z nas jest inna, ma inną budowę ciała, dlatego musimy zmierzyć się przed przystąpieniem do konstrukcji formy spódnicy idealnej do naszych wymiarów. Nie będą nam na razie potrzebne wszystkie wymiary opisane w tabeli. Jasne jest to, że obwód biustu nie wpływa na spódnicę, dlatego musimy zmierzyć jedynie następujące wymiary:
ot czyli obwód talii
obt czyli obwód bioder
ZTv czyli wyskość talii, należy zmierzyć odległość od talii do podłogi, stojąc boso
ZKo czyli wysokość kolan, należy zmierzyć odległość od kolan do podłogi, stojąc boso
ZWo to nic innego jak nasz wzrost
Ustaliliśmy długość naszej spódnicy na 10 cm poniżej kolan. Spójrzmy jak będzie wyglądało to matematycznie:
Spójrzmy na poniższy wzór. TD oznacza odległość od talii do końca spódnicy, czyli najprościej mówiąc długość spódnicy. Ustaliliśmy wyżej że będzie ona 10 cm za kolano. Pisząc słownie poniższy wzór oznacza: długość spódnicy = wysokość talii -wysokość kolan + 10 cm. Narysuj to proszę na kartce, na schemacie postaci, zobaczysz, że jest to logiczne a przez to łatwe do zapamiętania.
Wielkość TB oznacza głębokość bioder i wylicza się ją następująco:
Pisząc TB mam na myśli odcinek z naszej siatki od punktu T do punktu B, a dokładniej jego długość. Oczywiste jest to, że do narysowanie powyższej siatki musimy znać długości wszystkich odcinków, musimy wiedzieć jak szeroki jest nasza siatka, czyli ile wynosi długość odcinka BB1 (odcinek BB1 to ten od literki B do literki B1). W tym miejscu podam Wam bardzo proste wzory, do wyliczenia niezbędnych długości i szerokości na siatce. Wzory wyglądają jedynie na skomplikowane, gdyż oznaczenia są dosyć rozbudowane. Zaufaj mi proszę, że da się to przebrnąć i po jakimś czasie staje się to przyjazne.
Spoglądając na powyższy schemat siatki konstrukcyjnej zauważamy, iż:
Teraz zajmijmy się szerokością naszej siatki, na początek wyznaczymy BB1, czyli wyliczymy połowę obwodu naszej spódnicy:
Wielkość tę należy podzielić na połowę szerokości tyłu BB2 oraz połowę szerokości przodu B2B1 w następujący sposób:
Przyglądając się powyższym wzorom nietrudno zauważyć, że przód wyrobu odzieżowego jest szerszy od odpowiadającego mu tyłu. Spójrzmy na jeszcze kilka niezbędnych do naszej konstrukcji wzorów. W pierwszej kolejności wyliczymy wcięcie boczne oznaczane dwoma symbolami (T3T4 oraz T3T5), ze względu na to, iż w takiej samej długości pojawia się zarówno w przedniej oraz tylnej części spódnicy, tak więc:
Ostatnie niezbędne wielkości do narysowania siatki to kilka informacji o drobiazgach, które powodują, iż nasza spódnica będzie dobrze „leżała na modelce”, mianowicie podwyższenie na linii boku oraz nieznaczne podwyższenie na środku tyłu. Podwyższenie na linii talii oznaczamy T2T3 i jego wartość jest zawsze równa 1 cm, natomiast podwyższenie na środku tyłu oznaczamy TT’ i jego wartość stale wynosi 0,5 cm czyli raz jeszcze:
Dzięki powyższym informacjom mamy już prawie gotową naszą siatkę, ostatnią rzeczą do umieszczenia na niej są zaszewki.
Pierwszą czynnością w przypadku rozliczenia zaszewek jest zmierzenie z naszej siatki, przygotowanej na podstawie powyższych informacji, dwóch długości, mianowicie potrzebujemy T1T5 oraz T4T’, oto dane odczytane z siatki:
T1T5=22,1
T4T`=20,1
Przeanalizujemy teraz problem szerokości zaszewek. Zauważmy, że połowa obwodu talii na naszej siatce jest równa dokładnie:
Daje nam to 84,4 cm w pasie, czyli dość sporo za dużo w obwodzie w talii. Wiemy, iż problem ten zostanie rozwiązany przez zaszewki, wystarczy tylko policzyć ile należy nimi zebrać. Wielkość tę oznaczamy literą t oraz otrzymujemy w następujący sposób:
t=to co jest na siatce – to co powinno być
W naszym przypadku na siatce w chwili obecnej jest 42,2 cm, policzmy więc ile powinno być:
Wracając do naszego t:
Obliczenia powyższe dają nam odpowiedź na pytanie ile powinny zbierać zaszewki. Mamy więc wielkość 6,2 cm którą powinniśmy rozłożyć na połowie naszego wyrobu odzieżowego, oto sposób w jaki to zrobimy:
- 40% wielkości t zbierzemy w części przedniej (40% z 6,2 cm to jest ≈2,4cm)
- 60% wielkości t zbierzemy w części tylniej (60% z 6,2 cm to jest ≈3,6 cm)
Długość zaszewek obliczana jest według zasady: długość zaszewki=4 x szerokość zaszewki, w ten sposób otrzymujemy długości dla naszych zaszewek odpowiednio przedniej ≈10cm oraz tylniej ≈14cm. Oczywiście długości zaszewek możemy zmieniać nieznacznie według naszych oczekiwań.
W ten oto sposób przygotowaliśmy sobie ogólny zarys siatki, który wykorzystamy na następnych zajęciach. Warto razem ze mną konstruować za pierwszym razem siatkę na dokładnie takie wymiary jak w przykładzie. W ten sposób przez całe ćwiczenia możesz sprawdzić poprawność swoich postępów. Łatwo też wykryć błąd w przypadku gdy wkradnie się do Twojej konstrukcji. Po ukończeniu tego ćwiczenia będziesz przygtowana do stworzenia formy spódnicy podstawowej na swoje własne wymiary.
Komentarze
Uważam, ze niepoprawnie matematycnie to brzmi.W pierwszym momencie zrozumiałam to zupełnie inaczej niz jest we wzorze. Ogarnełam to za 5 razem. A dla osoby, która nie rozumie matmy to juz myslę w ogole jakiś kosmos. Ja bym poprawiła zeby było łatwiej zrozumieć laikowi w tych sprawach na coś typu: Wielkość tę należy podzielić tak aby otrzymać połowe szerokości tyłu BB2 spodnicy i połowe szerokości przodu B2B1 jak na rysunku. A biorąc pod uwagę, ze jest to jeden z pierwszych artykułów odnosnie konstrukcji wiele osob moze odpasc na starcie;( Ja sama bardzo chcę się stad uczyć, ale niektóre wpisy analizuje po kilka razy bo nie rozumiem. Zdaje sobie sprawę, ze to kupa pracy stworzyć cos takiego ale prosiłyście/ prosiłas o opinie laików (czyli np. mnie) i uważam ze w tym miejscu wiele osob rezygnuje bo już się gubi. Pozdrawiam i proszę nie zrozumieć mnie źle bo na pewno nie to mam na mysli. Tylko chciałabym zeby więcej osob mogło skorzystać z tak fajnych artykułów dlatego piszę co jest najbardziej cieżkie do ogarnięcia;)
Dzięki Paolo9 i Franiu, poprawiłam to w tekście.
Zrobiłam przed chwilą szybki przegląd (później zrobię całość) i rzeczywiście, według mnie, masz rację, zamienione są ze sobą wyliczenia. Powinno być: T1T5 = 22,1 oraz T4T'= 20,1
Zauważono kiedyś, że budowa ciała u większości ludzi jest symetryczna (prawie), dlatego przyjęto, że podstawową konstrukcję wykonuje się dla połowy przodu i połowy tyłu. Przeczytaj to: //papavero.pl/article?id=1565
//papavero.pl/images/fotki/PP/pp1_siatka.jpg
//papavero.pl/images/fotki/PP/pp1_3.JPG
W skopiowanej tabeli obwód bioder - obt równa się 96 centymetrów.
Połowa obwodu bioder - obt to 48 centymetrów.
BB1 jest połową przodu i połową tyłu plus dodatki dk i dk* -----> BB1= 1/2obt + dk + dk* = 48+1+0,6 = 49,6
Zatem BB1 to połowa spódnicy.
Może napiszę jaśniej 1/2 przodu i tyłu
Ponieważ rysujesz 1 tył i1 przód, a to połowa spódnicy
Teraz zajmijmy się szerokością naszej siatki, na początek wyznaczymy BB1, czyli wyliczymy połowę obwodu naszej spódnicy:
BB1= 1/2obt + dk + dk* = 48+1+0,6 = 49,6
BB1 moim zdaniem to cały obt a nie połowa.
Dopiero zaczynam, wiec proszę o wyjaśnienie dokładniej dlaczego POŁOWĘ.
Pozdrawiam,
Paolo
Z tyłu na środku, z przodu przesunięte nieco w stronę boku. Ile dokładnie to zależy od sylwetki, te 2 cm zupełnie inaczej wyglądać będą w rozmiarze 32 niż w 56.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.