- Kategoria: Lekcje konstrukcji odzieży
- Opublikowano: 23 styczeń 2018
Myśleliście, że ostatnio stopniowanie było trudne? Ha! To dziś Was zaskoczę jak trudne może być stopniowanie szablonów. Dziś będzie tysiąc razy trudniej i raczej nikt nie da rady. Ale co tam, takie artykuły również muszą się pojawić, aby udowodnić Wam, że nie jesteście do tego stworzeni.
Oto przykładowy model, który posiada taki kołnierzyk. Możecie wykorzystać go do ćwiczeń samodzielnych bądź uszyć przy okazji sukieneczkę dla siebie.
Dobra, dobra. Tak naprawdę, to dziś najprostsza z możliwych lekcji stopniowania a do tego dotycząca aż dwóch elementów. Takie dwa w jednym. A jakby komuś było mało, to odsyłam do ostatniego artykułu z tej serii. Tam naprawdę było dużo. Może nie strasznie trudno, ale dużo obrazków do prześledzenia.
Prosty przepis - krótka piłka. Wszystko o wektorach już wiecie, więc nie będę tłumaczyć ponownie. A jak ktoś nadal ich nie rozumie, polecam poczytać wszystkie artykuły z tej serii poczynając od najstarszych.
Przyjemnie prawda? Jeden obrazek i już wszystko potraficie! A czym dalej w las tym będzie łatwiej. Nawet skomplikowane modele nas nie pokonają.
A teraz czas na aktualizację artykułu po latach. Historia o kołnierzyku i stójce, a dokładniej o ich stopniowaniu, została opowiedziana 6 lat temu. Dziś wracamy do niej bogatsi o całą masę doświadczeń. I mowa tutaj o doświadczeniach nas wszystkich. Stopniowanie nie jest takie straszne. Faktem jest, że przy przygotowaniu 420 rozmiarów zabawy jest na ładnych parę godzin. Ale same zasady są dość proste. Te przedstawione na stronie pochodzą z bardzo mądrych opracowań polskich. Jednak na nie również należy patrzeć z rozsądkiem w oczach. Dlatego poniżej widoczny jest obrazek innej stójki. I oczywiście kołnierzyka. I na ich przykładzie obejrzymy nieco inne podejście do stopniowania. A jeśli ktoś zapragnie obejrzeć cały szablon koszuli, to znajdzie go w artykule Dwie koszule. Model 0697
Przejdźmy od razu do tego, jak został zestopniowany kołnierzyk, czyli pierwszy element formy na poniższym obrazku. Został wydłużony po prawej stronie. Gdyby go porównać z przepisem powyżej, to nie stało się nic nadzwyczajnego. Jedyna lekko niepokojąca rzecz to zmiana położenia nacinka. Do niego zaraz wrócimy. Ale gdy spojrzymy na stójkę, to widzimy oprócz wydłużenia przesunięcie w pionie. Czyż to nie jest coś zupełnie innego? Tym razem spróbujemy wydedukować, skąd wzięło się to przesunięcie w pionie. Dlaczego stójka nie została tylko wydłużona i jakie są tego konsekwencje.
Patrząc na rysunek powyżej trudno odgadnąć, skąd wzięły się te na pierwszy rzut oka dziwne zmiany. Dlatego, na poniższym obrazku, poszczególne rozmiary zostały tylko inaczej poukładane. I to jest miejsce, które przez chwilę pozostanie zagadką. Zagadką do rozwiązania w komentarzach. A pytania są zasadniczo dwa. Skąd wynika to nieco inne stopniowanie i dlaczego nacinek na powyższym obrazku nie jest w jednym miejscu, tak jak na obrazku z początku artykułu?
Komentarze
Dziękuję @papavero : ) Cieszę się.
Dokładnie taka jest różnica. W jednym przypadku, wydłużając tylko tył, "rozciągamy" stójkę zmieniając w zupełnie inny sposób krzywiznę. Ma to wpływ na przyleganie stójki.
Taka sama sytuacja będzie np. przy spódnicy z wycinka koła. Jakbyśmy ją tak rozciągnęli z jednej strony, to zmienimy kąt wycinka. A przecież jak chcemy uszyć spódnicę z np. 1/4 koła, to w każdym rozmiarze ma być 1/4 koła a nie coś około.
Odpowiem, jak czuję. Mam nadzieję, że wielkich głupot nie napiszę.
Zmienia się krzywizna stójki. Na rysunku #2 krzywizna z przodu stójki będzie bardziej wydłużona ku ramieniu i sukcesywnie coraz prostsza lub coraz bardziej stroma, jeśli stójka będzie stopniowana do rozmiaru mniejszego. Na rysunku #6, w sposób harmonijny zostaje wydłużona krzywizna zarówno z przodu, jak i z tyłu. Inne są punkty zmiany, tak to nazwę :) Na rysunku #2 jest to środek tyłu, na rysunku #6 ramię.
Dokładnie tak. A jaki ma to wpływ na stójkę? Wydłużenie tyłu a potem przesunięcie odpowiednie ramienia lub stopniowanie/wydłużenie osobno przodu i tyłu, czyli punkt na ramieniu stały.
Rozumiem.
Poniżej, na rysunku #6 przyjęty jest tutaj jako punkt stały - punkt na ramieniu. Podkrój przodu i tyłu wydłuża się lub skraca przy stopniowaniu na rozmiar większy lub mniejszy. Dlatego zmiany na stójce i kołnierzu widoczne są z obu stron.
Na rysunku #2 wektor przesunięcia jest na środku tyłu. Ale punkt na ramieniu zostanie przesunięty o wartość mniejszą niż ten wektor.
Na szkicu z wektorami wskazówki sugerują, że przy stopniowaniu przesuwamy tylko środek tyłu. Gdziekolwiek nie zostałby zaznaczony nacinek, to i tak nie ma przy nim wektora.
O który chodzi rysunek?
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.